De jonge Paulus zette zijn eerste stappen rond het begin van de jaartelling, in zijn geboortestad Tarsus, een hellenistische stad gelegen in het zuiden van het huidige Turkije. Zijn ouders waren leerlooiers van Joodse komaf en hadden bevoorrechte handelscontacten met de Romeinen. Daardoor verwierf hij Romeinse burgerrechten. Paulus kreeg goede scholing. Hij sprak uitstekend Grieks en was een kenner van de Griekse filosofie. Hij heeft zelf in de tijd van de Griekse stoicijnse en epicurische filosofen geleefd en was een tijdgenoot van de platoonse filosoof Plutarchus.

Paulus wordt ook wel de apostel der heidenen genoemd omdat hij van mening was dat niet alleen Joden maar ook ‘anderen’ bekeerd konden worden tot het Christendom. Onder zijn leerlingen en opvolgers bevonden zich ook niet-Joden zoals bijvoorbeeld de Grieken Timotheos en Titus. De apostolische activiteiten van Paulus worden meestal onderverdeeld op basis van de drie missiereizen die hij in de landen rondom de Middellandse Zee maakte. Als vierde wordt zijn aankomst als gevangene in Rome gerekend. Voor de eerste missiereis (Hand. 13-14) heeft Paulus geen directe verantwoordelijkheid, deze is meer toevertrouwd aan de Cyprioot Barnabas. Samen vertrekken zij als afgezanten van de Kerk van Antiochie (Hand. 13,1-3), gaan scheep in de haven van Seleucie en keren na een lange reis terug naar hun vertrekplaats Tarsus.

Met Silas begint Paulus aan zijn tweede missiereis (Hand. 15,36-18,22). Via centraal Anatolie wordt Troas bereikt aan de noordkust van de Egeische Zee. Hier ziet Paulus in een droom een Macedonier aan de andere kant van de zee, dat wil zeggen in Europa. Die droomfiguur zegt hem: Steek over...en kom ons te hulp (Hand.16,9). Aangezet door dit visioen steekt Paulus over naar Macedonie en betreedt zo Europa. Na de oversteek vanuit Macedonie bereikt Paulus de Griekse hoofdstad Athene. Daar preekt hij op de heuvel van Areopagus voor de heidenen. Met deze toespraak wil hij aan de Grieken uitleggen dat de God van de christenen geen vreemde God is, maar de door hun verwachte God, het ware antwoord op hun diepste vragen.

Van Athene vervolgt Paulus zijn reis naar de Griekse kustplaats Korinte. Vanuit daar keert hij via Kenchree, Caesarea Maritima en Jeruzalem terug naar Antiochie. Dit is het huidige Antakya in Turkije. Vanuit Antakya begint zijn derde missiereis (Hand. 18,23-21,16). Paulus gaat rechtstreeks naar de westkust om uiteindelijk in Efese neer te strijken. Daar verblijft hij drie jaar en schrijft er de brieven aan de Tessalonicenzen en Korintiers. Zij aanwezigheid wordt naarmate de tijd verstrijkt steeds minder gewaardeerd. De stadsbevolking wordt tegen Paulus opgehitst door de plaatselijke zilversmeden, omdat deze hun inkomsten uit de teruglopende Artemisverering zien verminderen. Uiteindelijk vlucht Paulus naar het noorden.

In Griekenland, waarschijnlijk in Korinte, schrijft hij zijn beroemde Romeinenbrief. De zendingsreis wordt vervolgd richting Milete waar hij een belangrijke toespraak houdt voor de oudsten van de Kerk van Efese (Hand. 20). Vanuit Milete zeilt hij naar de Libanse kustplaats Tyrus en bereikt via Caesarea opnieuw Jeruzalem. Daar krijgt Paulus een onaangename verrassing. Door een misverstand wordt hij gevangen genomen. De doodstraf blijft hem dankzij het ingrijpen van de Romeinse tribuun bespaard (Hand. 21,27-36). Na een tijd van opsluiting zendt de volgende procurator hem onder militaire begeleiding naar Rome. Hier kan hij, als Romeinse burger, in beroep gaan bij de toenmalige keizer Nero. Reis door gebieden die rijk zijn aan ruim 2500 jaar geschiedenis: van het oude Griekenland door het Romeinse en Byzantijnse rijk, naar het moderne Griekenland. Het is een bijzondere belevenis om de beroemde brieven van Paulus te lezen op de plaatsen waar ze voor het eerst te horen waren zoals in Thessaloniki en Korinte. En natuurlijk ziet u in Athene de Acropolis met het Parthenon, het symbool van Griekenland.